De dagen rondom kerst en de start van het nieuwe jaar zijn voor mij altijd fijne dagen om nog eens kort terug te blikken op wat er heeft gespeeld het afgelopen jaar.
Dienen vs Zelfbediening
Wat voor mij dit jaar meer naar voren is gekomen dan voorgaande jaren, is dat het lijkt of een groter wordende groep mensen in publieke functies, die zijn aangesteld om ons 'te dienen', bezig zijn met een flinke ego trip en met voornamelijk zelfbediening. Een greep uit het nieuws van afgelopen dagen...
Onder de pet houden
Neem het bestuur van Amarantis , waar zelfverrijking en vriendjespolitiek de boventoon hebben gevoerd en waar een van de bestuurders in een interview aangaf dat hij niet blij was met de conclusies die in het rapport stonden: deze zouden zijn reputatie schaden???? Wat hij eigenlijk wilde zeggen was dat het hem speet dat het allemaal aan het licht was gekomen, het feestje had nog wel even door kunnen gaan.
Uit het volkskrant artikel: "Een betrokkene bij het onderzoek vreest dat de passages over onregelmatigheden in de eindversie van het rapport worden afgezwakt, vanwege de politieke gevoeligheid van het dossier-Amarantis." Wat zullen we nu krijgen?!?!?!?
Ondernemen met 'vangnet'
Maar ook de voorbeelden van politici die door hun collega's 'ondernemend' worden genoemd.... op zich geen probleem mee, maar zodra dat ondernemen niet meer de burgers en het algemeen belang dient maar 'de eigen onderneming', dan rest er volgens mij maar één weg.... en dat is wat mij betreft niet de weg van het veilige wachtgeld....
Gaan in tijden van crisis de maskers af en is het toch ieder voor zich?
Maar het zijn niet alleen de bestuurders, ook de partijleden gebruiken (in het voorbeeld van de vermeende nivellering / onderhandeling tussen VVD en PVDA en in het daaropvolgend mediaspektakel) steeds meer en harder het woord 'IK'... is het dan echt ieder voor zich?
Over monopolie en prijsafspraken
Het probleem dat ik met bovenstaande voorbeelden heb is dat al die onderlinge 'gezelligheid', die zelfverrijking en egotripperij door ons (de burgers) uiteindelijk betaald wordt in de vorm van alsmaar hoger wordende belastingen. Kijk... als een commercieel bedrijf b.v. prijsafspraken maakt met een concurrent dan baal ik daar vreselijk van, maar hier heb ik in ieder geval nog de 'macht' van het niet meer kopen van hun producten... ik heb een keuze die ik direct ten uitvoer kan brengen, dit in tegenstelling tot de belastingen... die gaan maar gewoon door en kan ik niet (direct) anders aanwenden.
Het grootste probleem heb ik echter met het feit dat deze 'misstanden' begaan worden door een klein groepje mensen en dat de grote groep integere bestuurders, die waar je nooit iets van hoort maar die hun werk met eer en geweten uitvoeren en die zich ten dienste stellen van de burger, in de beleving van de burgers over één kam worden geschoren: in de trend van 'alle ambtenaren zijn lui'.
Voorkomen is beter dan genezen
Ik ben van mening dat we moeten blijven ageren tegen de zaken die we zien gebeuren die niet door de beugel kunnen, dat we die personen vragen waarom ze dat op die manier doen. Dit is zowel oordeelloos als confronterend: of het nou de politieagenten zijn die via de vluchtstrook naar het tankstation rijden (voor hun dagelijkse bakkie) of die politici die een 'verborgen' agenda hebben of ten onrechte de dienstauto gebruiken voor woon-werkverkeer. Dit om te voorkomen dat die kleine groep misbruikers zich 'onoverwinnelijk' gaat voelen en een grotere groep gaat 'besmetten': 'anderen doen het ook, dus waarom ik dan ook niet?'
Weten dat je gezien wordt en daardoor weten dat je een voorbeeldrol vervult maakt dat je je voorbeeldig gaat gedragen!
Zo.... dat lucht op, laat de kerst maar komen, genoeg gespreksstof voor aan tafel bij de schoonouders :)
Interessant?
Sharing = Caring ㋛
Wil je meer weten of vrijblijvend een keer samen over de voor jou of jouw organisatie toegevoegde waarde van mijn diensten klankborden? Voel je vrij om Contact op te nemen, ik kom graag een keer op bezoek voor een goed gesprek!