Een van de kenmerken van een dienend leider is empathisch vermogen: het vermogen om je in te kunnen leven in een ander. Mensen die dit van nature doen zijn vaak ook mensen die sterk vertrouwen op hun gevoel. Voor mij is gevoel een belangrijke raadgever. Hier zit echter ook een valkuil in...
Ken je dat, dat je bij een eerste ontmoeting in een 'split-second' weet wat voor vlees je in de kuip hebt? Is het gevoel en beeld dat je dan krijgt echt of zijn het beelden en ervaringen uit eerdere ervaringen die je op deze persoon projecteert en dus los van de persoon of situatie staan?
Zet ik mijn gevoel om in vooroordelen en ga ik op basis daarvan de persoon veroordelen, dan heeft dat weinig te maken met empathisch vermogen. Bij empathisch vermogen veroordeel je namelijk niet de persoon, maar indien van toepassing wel de situatie die ontstaan is.
Oordeel niet te snel op je voor-oordelen, wees oprecht benieuwd naar de ander en geef deze een eerlijke kans voorbij deze eerste indruk en wie weet stelt de ander de eerste indruk die hij/zij van jou had ook wel bij en kan er iets moois ontstaan....
Onderstaande video dateert alweer van 2009 maar ik vind hem nog steeds prachtig om te zien (en vooral ook om te horen)... Je ziet iedereen in de valkuil van de eerste indruk stappen, maar dan... (blijf kijken tot het einde)
Wat is jouw eerste indruk?
Verrast? Blij dat je bent blijven kijken of ben je afgehaakt?
Hoe voelt dat voor die vrouw op dat podium, die 'veroordeling', hoe gaat ze daarmee om?
Voor degene die hem nog niet kenden: zie jij in de foto bij het artikel een jonge of een oude vrouw?
Interessant?
Sharing = Caring ㋛
Wil je meer weten of vrijblijvend een keer samen over de voor jou of jouw organisatie toegevoegde waarde van mijn diensten klankborden? Voel je vrij om Contact op te nemen, ik kom graag een keer op bezoek voor een goed gesprek!